“ΚΕΛΙ ΑΠΟ ΧΡΥΣΑΦΙ”, του Ντιέγκο Κεμάδα – Ντίεζ | ΛΕΣΧΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ Αγίου Νικολάου

“ΚΕΛΙ ΑΠΟ ΧΡΥΣΑΦΙ”, του Ντιέγκο Κεμάδα – Ντίεζ

Με την ταινία «Κελί Από Χρυσάφι – La Jaula de Oro», με θέμα την μετανάστευση συνεχίζονται οι εβδομαδιαίες προβολές επιλεγμένων ταινιών, που διοργανώνει η Λέσχη Κινηματογράφου Αγίου Νικολάου σε συνεργασία με τον Π.Α.Ο.Δ.Α.Ν.

Την Τρίτη 3 Μαρτίου 2020 στις 21:30 στο κινηματοθέατρο RΕΧ, προβάλλεται η βραβευμένη ταινία του πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη Ντιέγκο Κεμάδα – Ντίεζ, παραγωγής Γουατεμάλας 2013, διάρκειας 108′ και πρωταγωνιστές τους: Κάρλος Τσαγιόν, Ροδόλφο Ντομίνγκεζ, Μπράντον Λόπεζ.

Παρακολουθούμε το σκληρό οδοιπορικό τριών έφηβων παιδιών (δυο αγοριών και μιας νεαρής κοπέλας μεταμφιεσμένης σε αγόρι), οι οποίοι ξεκινούν από την Γουατεμάλα με στόχο να διασχίσουν 1200 μίλια στο Μεξικό για να φτάσουν τελικά στην Αμερική. Στο δρόμο θα συναντήσουν έναν συνομήλικό τους Ινδιάνο που δεν μιλά ισπανικά και μαζί θα προσπαθήσουν να φτάσουν στον προορισμό τους. Ταξιδεύουν με κάθε δυνατό τρόπο, πότε σε οροφές τρένων, πότε περπατώντας σε σιδηροδρομικές γραμμές, ελπίζοντας σε ένα καλύτερο μέλλον. Σύντομα όμως, θα αναγκαστούν να έρθουν αντιμέτωποι με την σκληρή πραγματικότητα του παρόντος…

Πολυβραβευμένο ντοκιμαντερίστικα ρεαλιστικό δράμα, χωρίς μελοδραματισμούς αλλά με άφθονο συναίσθημα, εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα, από προσωπικές μαρτυρίες εκατοντάδων μεταναστών. Η κάμερα ακολουθεί τα παιδιά στη διαδρομή τους, προσπαθώντας να ανακαλύψει την αγωνία και το φόβο πίσω από τα αποφασιστικά πρόσωπά τους. Ακολουθεί υπομονετικά τη μεγάλη φυγή και μας επιτρέπει να γνωρίσουμε τους μικρούς ήρωες αργά και σταδιακά, μέσα από τις σκληρές συνθήκες που αντιμετωπίζουν και σκοτώνουν κάθε αθωότητα.

Καθοριστικής σημασίας για την ταινία είναι η επιλογή τριών μη επαγγελματιών ηθοποιών στους κεντρικούς ρόλους, των οποίων η συγκλονιστική ερμηνεία βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Καννών. Χρησιμοποιώντας μη επαγγελματίες ηθοποιούς και δουλεύοντας μαζί τους αιφνιδιαστικά (πολλές φορές τα παιδιά δεν ήξεραν τι ακολουθεί αμέσως μετά στο σενάριο), ο Κεμάδα-Ντίεζ πέτυχε απαράμιλλη φυσικότητα στις ερμηνείες, φυσική αγωνία του κατεπείγοντος και έντονη συγκίνηση στην τελική κορύφωση.

Περιγράφει με ντοκιμαντερίστικο ρεαλισμό την προβληματική κοινωνική πραγματικότητα της εξαθλιωμένης Κεντρικής Αμερικής, η οποία ζει σε απόσταση μιας ανάσας από το φανταχτερό αμερικανικό όνειρο. Ο τίτλος της ταινίας είναι στίχος μίας διάσημης μεξικανικής μπαλάντας «Jaula de Oro». Αναφέρεται στο όνειρο των μεταναστών που γκρεμίζεται όταν επιτέλους φτάνουν στη Γη της Επαγγελίας, καθώς μετατρέπονται σε σκλάβους στο σύστημα μίας κακοπληρωμένης εργατιάς, χωρίς μέλλον. Η Αμερική από χρυσό όνειρο, μετατρέπεται χρυσό κλουβί.

Στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο ο Ισπανός Κεμάδα-Ντίεζ, καταγράφει το οδοιπορικό των παιδιών με ωμό ρεαλισμό, χωρίς μελοδραματισμούς και ψεύτικό οίκτο, αλλά με ειλικρινή συναισθηματισμό. Παρουσιάζει την κακοποίηση που υφίστανται τα τρομαγμένα παιδιά στο κυνήγι του χρυσού τους ονείρου, αλλά παρεμβάλει και ειδυλλιακά διαλείμματα αγνής, φυσικής ομορφιάς, δηλωτικά της απότομα θυσιασμένης αθωότητας που αφήνουν πίσω τους.

Δεν εστιάζει για πολύ σε κάθε μεμονωμένο συμβάν, με αποτέλεσμα το κάθε γεγονός να μετατρέπεται σε άμεσο σοκ, με έντονη αίσθηση του κινδύνου και της ξαφνικής απώλειας. Αυτό δημιουργεί μια αίσθηση απρόβλεπτου, μία ατμόσφαιρα θρίλερ που τη νιώθεις χωρίς απαραίτητα να τη διακρίνεις μέσα στα ηλιόλουστα κάδρα. Με ορμή ξαφνικά ανεβάζει την αδρεναλίνη: μας χώνει και μας σε τραίνα, μας καλύπτει με σκόνη, μας πετάει απότομα αντιμέτωπους με τη βία των διεφθαρμένων αστυνομικών, του στρατού ή των συμμοριών του Μεξικού, αλλά μοιραζόμαστε και στιγμές γενναιότητας, τρυφερότητας και καλοσύνης, προσφέροντας συγκίνηση με τον τρόπο που μόνο το λατινικό σινεμά ξέρει πολύ καλά να προκαλεί.