«ΜΟΝΟ Ο ΘΕΟΣ ΣΥΓΧΩΡΕΙ», του Νίκολας Γουίντινγκ Ρεφν
Η Λέσχη Κινηματογράφου Αγίου Νικολάου παρουσιάζει την Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2016 στις 21:30 στο κινηματοθέατρο «REX» την βραβευμένη ταινία του Δανού σκηνοθέτη Νίκολας Γουίντινγκ Ρεφν «Μόνο ο Θεός συγχωρεί – Only God Forgives», παραγωγής Γαλλίας-Ταϊλάνδης 2013 και διάρκειας 90′. Πρωταγωνιστούν ο Ράιαν Γκόσλινγκ (πρωταγωνιστής και στο αξεπέραστο «Drive» του ίδιου σκηνοθέτη) και η ταλαντούχα βρετανίδα ηθοποιός Κριστίν Σκοτ-Τόμας.
Υπόθεση: Ο Τζούλιαν, είναι ένας Αμερικάνος έμπορος ναρκωτικών που έχει αυτοεξοριστεί στην Μπανγκόκ και χρησιμοποιεί ένα γυμναστήριο πυγμαχίας σαν “βιτρίνα” για τις παράνομες δραστηριότητες του. Όταν ο αδελφός του σκοτώνεται, η μητέρα του επικεφαλής τεράστιας εγκληματικής οργάνωσης, έρχεται από τις ΗΠΑ για να παραλάβει το πτώμα του αγαπημένου γιου της. Γεμάτη οργή απαιτεί εκδίκηση για τον θάνατο του πρωτότοκου γιου της και ο Τζούλιαν θα αναλάβει τον ρόλο του εκτελεστή. Πρώτα όμως θα πρέπει να αντιμετωπίσει τον Τσανγκ, έναν μυστηριώδη συνταξιούχο αστυνομικό, ο οποίος έχει αποφασίσει να τιμωρήσει σκληρά τον διεφθαρμένο υπόκοσμο στους οίκους ανοχής και στις λέσχες πυγμαχίας…
Μελέτη πάνω στην πραγματικότητα και την εικόνα της, την ηθική διάσταση της βίας και την ανθρώπινη ανάγκη για πίστη, το φιλμ του Ρεφν είναι ταυτόχρονα εγκεφαλικό, ψυχαγωγικό, σαρκαστικό, εντυπωσιακό και βαθιά φιλοσοφικό. Αν και είναι μια εξαιρετικά βίαιη δημιουργία, πρόκειται για μια δημιουργία-κομψοτέχνημα, που στοχεύει να εντυπωσιάσει και τον πιο δύσκολο θεατή. Με ατμόσφαιρα νουάρ, χαμηλούς φωτισμούς, εντυπωσιακά ντεκόρ και υποβλητική μουσική , ο σκηνοθέτης επιλέγει να μην ακολουθήσει μια συνηθισμένη αφήγηση, αλλά να ξεδιπλώσει την ιστορία του αργά και τελετουργικά.
Κάθε πλάνο, κάθε γραμμή του λιγόλογου καθαρά αλληγορικού σεναρίου αποδεικνύουν την πρόθεση του να δημιουργήσει μια ταινία διαφορετική και πρωτότυπη. Πλάνα στο χρώμα του πάθους… και του αίματος. Λακωνικό σε διαλόγους σενάριο και πλοκή χωρίς ανατροπές, αλλά με ένα στόχο: την εκδίκηση. Βία σε …αργή κίνηση και ερμηνείες που «μιλούν» με την σιωπή. Ατμόσφαιρα ονειρική, που όμως εξελίσσεται σε εφιάλτη…
Η ταινία είναι γυρισμένη στην Μπανγκόνγκ, όμως παρά την εξωτική ομορφιά της πόλης παραμένει εξαιρετικά σκοτεινή και στυλιζαρισμένη. Η εικονογραφία της ταινίας είναι τόσο μελετημένη που μοιάζει απόλυτα τεχνητή: η πόλη θυμίζει σκηνικό, κάθε εσωτερικός χώρος είναι “στημένος” σαν σκηνή θεάτρου, οι χαρακτήρες θυμίζουν ακίνητες φιγούρες σε υπέροχα ταμπλώ…
Με τους μινιμαλιστικούς διάλογους και τις “αποστασιοποιημένες” ερμηνείες των ηθοποιών του, ο Ρεφν εσκεμμένα αφήνει τα πάντα ανοιχτά. Η σουρεαλιστική πλοκή είναι μόνο το υπόστρωμα για να δημιουργήσει αυτή την μοναδική ατμόσφαιρα και για να μιλήσει για τις τύψεις, την εκδίκηση, τη συγχώρεση, τον κώδικα τιμής και το κατά πόσο οδηγούν στη λύτρωση, τη μοναξιά, ή στον εσωτερικό θάνατο.
Ακόμα και στις σκηνές αποκρουστικής βίας καταφέρνει να δημιουργεί μια σαγηνευτική ατμόσφαιρα που εκπλήσσει, σαν μια κατάδυση στην κόλαση, που ίσως ποτέ δεν υπήρξε τόσο όμορφα φωτογραφημένη, σχεδόν ελκυστική. Με καθηλωτική σεναριακή και σκηνοθετική γραφή, με εξαιρετικούς ερμηνευτές, ο δημιουργός παραδίδει στο κοινό του, μια ταινία που μπορεί να χαρακτηριστεί σπουδή πάνω στη βία, αλλά και ηθελημένα διεστραμμένη παρωδία μιας συμβατικής ταινίας εκδίκησης και βίας. Οπωσδήποτε όμως πρόκειται για μια από τις καλύτερες, μέσα στην ιδιαιτερότητας της γραφής τους, ταινίες της πρόσφατης εναλλακτικής κινηματογραφικής παραγωγής
Ακατάλληλη κάτω των 17 ετών.
by ΛΕΣΧΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ