“CLIMAX”, του Γκασπάρ Νοέ
Με το συναρπαστικό θρίλερ «Climax» συνεχίζονται οι εβδομαδιαίες προβολές επιλεγμένων ταινιών, που διοργανώνει η Λέσχη Κινηματογράφου Αγίου Νικολάου σε συνεργασία με τον Π.Α.Ο.Δ.Α.Ν.
Την Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2019 στις 21:30 στο κινηματοθέατρο RΕΧ, προβάλλεται η τελευταία δημιουργία του ταλαντούχου σκηνοθέτη Γκασπάρ Νοέ, γαλλικής παραγωγής 2018, διάρκειας 95′ και με πρωταγωνιστές τους: Σοφία Μπουτέλα, Ρομέν Γκιγερμίκ, Σουεϊλά Γιακούμπ.
Από τους πιο προκλητικούς σύγχρονους σκηνοθέτες, ο Νοέ επιστρέφει θριαμβευτικά με το παράτολμο “Climax”, ένα ηδονιστικό θρίλερ πολλών ντεσιμπέλ. Κινηματογραφεί μια ομάδα νεαρών χορευτών, που βρίσκονται αποκλεισμένοι από χιονοθύελλα στο χώρο της σχολής χορού. Με μεγάλο κέφι διοργανώνουν ένα αποχαιρετιστήριο πάρτι, για να γιορτάσουν την επερχόμενη περιοδεία τους στην Αμερική. Όμως η κατάσταση γίνεται ανεξέλεγκτη και όλοι αρχίζουν να παρεκτρέπονται, όταν κάποιο άγνωστο χέρι ρίχνει μέσα στο ποτό τους LSD. Η ετερόκλιτη ομάδα των χορευτών χάνεται μέσα στην παράνοια, τα ένστικτα απελευθερώνονται και ο χορός συνεχίζεται μέχρι τελικής πτώσης…
Η ταινία βασίζεται σε πραγματικό περιστατικό, που συνέβη στα μέλη μιας απομονωμένης στο ύπαιθρο ομάδας χορευτών. Περιστατικό που εμπνέει τον σκηνοθέτη, τον οποίο συναρπάζουν οι χαοτικές καταστάσεις όταν οι ανθρώπινες συμπεριφορές οδηγούνται σε ανεξέλεγκτα άκρα.
Η ταινία ξεκινά από τους τίτλους τέλους, ακολουθεί μια ματωμένη “χορογραφία” στο χιόνι και συνεχίζει με ένα μεθυστικό χορευτικό νούμερο. Η αυτοπαρουσίαση των μελών της ομάδας δημιουργηθεί ένα σχηματικό περίγραμμα των χαρακτήρων και βοηθά στον σχολιασμό της μετέπειτα συμπεριφοράς τους. Με εντυπωσιακά χορογραφημένα μονοπλάνα, τα οποία διακόπτουν δυναμικά και κοφτά μονταρισμένες σκηνές, το «Climax» μας παρασύρει στον πυρετό μιας απελευθερωτικής καλλιτεχνικής έκφρασης και σωματικής εκτόνωσης. Η κάμερα βρίσκεται διαρκώς σε κίνηση, χοροπηδάει από χαρακτήρα σε χαρακτήρα, παρασύρεται από την εθιστική ηλεκτρονική μουσική, αφήνει τα λαστιχένια σώματα των χορευτών να δονούνται στον μανιασμένο ρυθμό και χάνεται στην παράνοια που φωτίζεται με κόκκινα φώτα νέον και μακρόσυρτες περιστροφικές λήψεις.
Η καρδιά του φιλμ χτυπά στην πίστα του χορού, στον ρυθμό της μουσικής που δεν σταματά ποτέ και στις εντυπωσιακές κινήσεις των σωμάτων που είναι σκηνοθετημένες με μοναδική μαεστρία. Φυσικά η ευφορία, η χαρά, το «φτιάξιμο», θα έχει μια άσχημη κατάληξη στο δεύτερο μέρος της ταινίας όταν η επήρεια του LSD θα φέρει την παράνοια, τον τρόμο, την βία. Όμως και αυτό το κομμάτι της ταινίας πάλλεται με την ίδια ενέργεια, καθώς η ξέφρενη αίσθηση μετατρέπεται σε έναν πολύχρωμο εφιάλτη, όπου έχουν απελευθερωθεί όλα τα ένστικτα με τη βοήθεια των παραισθησιογόνων. Το αυτοσχέδιο πάρτι εκτρέπεται επικίνδυνα και μέσα στη χαώδη τρέλα και τον παροξυσμό που επικρατεί, ανοίγει ένας κύκλος βίας και η ζωώδης πλευρά του ανθρώπου επικρατεί.
Αντικομφορμιστής και εριστικός, ο Νοέ αγαπάει την σκοτεινή πλευρά του ανθρώπου και παρουσιάζει τον χειρότερο εαυτό κάθε χαρακτήρα, στο χειρότερο κινηματογραφικό ‘τριπάρισμα’. Δεν ανακατεύει απλά το αλκοόλ με ναρκωτικά, αλλά τον χορό, το σεξ και την παραφορά και φτιάχνει ένα εκρηκτικό μείγμα για να βυθίσει μέσα την κάμερα του.
Νευρώδες όσο το κορμί ενός χορευτή, ιδρωμένο και γεμάτο ένταση το «Climax» είναι σινεμά που δεν αφήνει κανένα αδιάφορο, ένα πυρετικό και σχεδόν παραισθησιογόνο θρίλερ και ίσως η καλύτερη ταινία για τον χορό που έγινε ποτέ.
by ΛΕΣΧΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ