“MISS VIOLENCE”, του Αλέξανδρου Αβρανά
Η Λέσχη Κινηματογράφου Αγίου Νικολάου παρουσιάζει την Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2015 στις 21:30 στο κινηματοθέατρο «REX» μια ξεχωριστή ταινία του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου, με διεθνή καριέρα. Είναι η «Miss Violence» παραγωγής 2013 και διάρκειας 99′, του ταλαντούχου νέου σκηνοθέτη Αλέξανδρου Αβρανά με τους: Ρένη Πιττακή, Θεμιστοκλή Πάνου, Ελένη Ρουσσινού. 
Με συγκλονιστική υπόθεση, που βασίζεται σε πραγματικό περιστατικό που συνέβη στο εξωτερικό, η «Miss Violence» απέσπασε 4 βραβεία στο φεστιβάλ Βενετίας (ανάμεσα τους βραβείο σκηνοθεσίας και καλύτερου ηθοποιού στον Θεμιστοκλή Πάνου) και πολλαπλά βραβεία στην Ελλάδα και σε διεθνή φεστιβάλ.
Υπόθεση: Η εντεκάχρονη Αγγελική πηδά από το μπαλκόνι την ημέρα των γενεθλίων της, με ένα χαμόγελο χαραγμένο στο πρόσωπό της. Και ενώ η αστυνομία και οι κοινωνικές υπηρεσίες προσπαθούν να ανακαλύψουν τα αίτια της αυτοκτονίας, η οικογένεια της Αγγελικής επιμένει πως ήταν ατύχημα. Ποιο είναι το μυστικό που η μικρή Αγγελική πήρε μαζί της; Γιατί η οικογένειά της επιμένει να την «ξεχάσει» και να συνεχίσει τη ζωή της; Οι άνθρωποι από τις κοινωνικές υπηρεσίες αναζητούν απαντήσεις, η οικογένεια όμως κρατά καλά κρυμμένα τα μυστικά της. Όταν όμως ο μικρότερος αδερφός της Αγγελικής άθελα του αποκαλύπτει κάποιες ενδείξεις, τα μέλη της οικογένειας θα αναγκαστούν να έρθουν αντιμέτωποι με όσα έκρυβαν για χρόνια. Ένας-ένας θα λυγίσουν, έως ότου τελικά η βία και πάλι θα προσφέρει τη λύση, διατηρώντας την οικογένεια ενωμένη και το μυστικό ασφαλές…
Θαρραλέα και κινηματογραφικά υποβλητική διαδρομή ως την καρδιά του σκοταδιού της σύγχρονης κοινωνικής πραγματικότητας. Ο Αβρανάς για μια ακόμη φορά καταδύεται στα μυστικά και ψέματα που ευδοκιμούν σε μια φαινομενικά τυπική ελληνική οικογένεια. Η διεισδυτική ματιά του φροντίζει να ξεσκεπάσει, τόσο αφηγηματικά όσο και αισθητικά, όλη την απόγνωση που κρύβεται. Ασκεί έντονη κριτική στη βία με επαγωγικό τρόπο: χρησιμοποιώντας μια ειδική περίπτωση, καταγγέλλει καθολικά την βία, από όπου και αν εκπορεύεται.
Στήνει περίτεχνα την κάμερα σε ένα διαμέρισμα γεμάτο βρώμικα μυστικά και καταπιεσμένη συγκάλυψη, και αφήνει τη σκληρότητα του περιστατικού να κυριαρχήσει διαβρωτικά, χωρίς να προσθέσει χιούμορ ή σουρεαλισμό, στην ωμή ανθρώπινη βαρβαρότητα. Με φόντο την επιφανειακή γαλήνη της ελληνικής οικογένειας, συνθέτει μία ρεαλιστική σπουδή για τη βία και ασκεί κριτική σε κάθε μορφή εξουσίας, ταυτίζοντας τον πάτερ–φαμίλια που καταδυναστεύει την οικογένεια του, με τον φορέα οποιασδήποτε εξουσίας. Η έκφραση της βίας σε όλο της το μεγαλείο παρουσιάζεται προς το τέλος της ταινίας με μια σκηνή που σοκάρει, σχολαστικά προετοιμασμένη ήδη από την αρχή, και η οποία ρίχνει φως στα ερωτήματα που στοιχειώνουν. Η μουσική σε κρίσιμες στιγμές λειτουργεί αντιστικτικά διασκορπίζοντας μια πικρή ειρωνεία.
Με την ψυχρή μεθοδολογία του Χάνεκε και την υπαινικτική μαεστρία του Πολάνσκι, ο Αβρανάς περιγράφει γλαφυρά τις δομές εξουσίας που γεννούν την ενδο-οικογενειακή (και όχι μόνο) βία. Θέτει επώδυνα ερωτήματα για τη συνενοχή των θυμάτων, την υποταγή ως μέθοδο επιβίωσης και τη συγκάλυψη κάθε είδους καταπιεστικής συμπεριφοράς με το μανδύα της κανονικότητας. Βίαιο, σκληρό, έξυπνα συμβολικό, αξιοσημείωτα διαχρονικό το βραβευμένο φιλμ του Αλέξανδρου Αβρανά, είναι σίγουρα μία ταινία που θα θυμόμαστε για καιρό μετά την πρώτη θέαση της…
by ΛΕΣΧΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ