“Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΛΕΣΧΗ”, του Πάμπλο Λαραΐν

Οι εβδομαδιαίες προβολές επιλεγμένων ταινιών, που διοργανώνει η Λέσχη Κινηματογράφου Αγίου Νικολάου σε συνεργασία με τον Π.Α.Ο.Δ.Α.Ν. συνεχίζονται με την πολυβραβευμένη ταινία από την Χιλή «Η μυστική λέσχη – El Club». Η βραβευμένη στο φεστιβάλ του Βερολίνου και υποψήφια για ξενόγλωσσο ΄Οσκαρ ταινία προβάλλεται την Τρίτη 4 Δεκεμβρίου στις 21:30 στο κινηματοθέατρο RΕΧ, με γενική είσοδο 5€. Είναι Χιλιανής παραγωγής 2015, διάρκειας 98’, σε σκηνοθεσία Πάμπλο Λαραΐν και πρωταγωνιστούν οι: Αλφρέδο Κάστρο, Ρομπέρτο Φαρίας, Χοσέ Σόζα.

Υπόθεση: Σε μια μικρή παραθαλάσσια κωμόπολη, σε ένα απομονωμένο οίκημα, ζουν μια καλόγρια και τέσσερις ιερείς. ΄Εχουν κατηγορηθεί για διάφορες αξιόποινες πράξεις, έχουν αποπεμφθεί από την εκκλησία, όμως δεν έχουν καταδικαστεί. Αντί να φυλακιστούν, εκθέτοντας έτσι την εκκλησία, τοποθετούνται σε σπίτια-κρυφές φυλακές. Ελεύθεροι φυλακισμένοι, τα μέλη του ιδιότυπου αυτού «κλαμπ», ζουν την βαρετή καθημερινότητα τους και παράλληλα εκπαιδεύουν το σκύλο τους για τις τοπικές κυνοδρομίες. Η ήσυχη ζωή τους όμως διακόπτεται όταν ένας νέος ιερέας καταφθάνει στο σπίτι. Μαζί του φέρνει και το παρελθόν του, καθώς ένα από τα θύματα του τον ακολουθεί. Για να αποφευχθεί το σκάνδαλο, ένας ιησουίτης ψυχαναλυτής-διαχειριστής κρίσεων αποστέλλεται από τις εκκλησιαστικές αρχές για να μάθει την αλήθεια και να διευθετήσει την υπόθεση… Ο Πάμπλο Λαραΐν, μετά το πολιτικό κατηγορώ του «No», στρέφεται εναντίον της διαιώνισης της “καθολικής άφεσης αμαρτιών», από την Καθολική Εκκλησία. Το «El Club» είναι ένα σκληρό αντικληρικό «κατηγορώ», σκηνοθετημένο σαν θρίλερ με τρόπο μαύρο όσο η πιο σκοτεινή συνείδηση και κυνικά χιουμοριστικό. Παρουσιάζει την υποκρισία και διαφθορά, με ατμοσφαιρική γεμάτη ένταση κινηματογράφηση, σαν ένα οξύ πολιτικό, κοινωνικό και θρησκευτικό σχόλιο. Η Μυστική Λέσχη «Ο Θεός είδε ότι το φως ήταν καλό και χώρισε το φως από το σκοτάδι». Με αυτό το χωρίο από τη Γένεση, μια σαφή θρησκευτική αναφορά στη διάκριση του καλού από το κακό, ξεκινά η πέμπτη ταινία του Χιλιανού σκηνοθέτη. Πόσο εύκολο, όμως, είναι να διαχωρίσει κανείς τις δύο αυτές αντίθετες έννοιες στην αληθινή ζωή και πόσο ενδιαφέρον έχει να το κάνει στον κινηματογράφο; Η «Μυστική Λέσχη» χρησιμοποιεί τη σχέση φωτός και σκότους για να πραγματευτεί τη διαλεκτική σχέση ηθικής και αμαρτωλής στάσης, αλήθειας και ψέματος, εκκινώντας από μια μέχρι πρότινος καλά κρυμμένη εκκλησιαστική πρακτική. Η αντικληρική επίθεση του Λαραΐν είναι σφοδρή, μετωπική, μα ψύχραιμη. Συνδυάζεται εξαρχής με βιτριολικό χιούμορ, ενώ το δισυπόστατο των χαρακτήρων που υποβάλλουν οι αριστοτεχνικές ερμηνείες και τα καλυμμένα με ομίχλη και τυλιγμένα στο γαλάζιο ημίφως πλάνα της ταινίας, βυθίζουν το θαρραλέο αυτό «κατηγορώ» σε μια ατμόσφαιρα μυστηρίου και αόρατης απειλής. Η σκηνοθεσία ακολουθεί την πομπώδη υφή των ίδιων των παθών της Εκκλησίας: δραματική μουσική, έντονα ξεσπάσματα, προσποίηση, ειρωνεία, πρωινά πλάνα με φως θαμπό ή νυχτερινά πλάνα με πρόσωπα και πάθη κρυμμένα στο σκοτάδι. Γιατί το φως και το σκοτάδι δε χωρίζονται, είναι ένα. Όπως και η παλιά Καθολική Εκκλησία με τη νέα, δε χωρίζονται, καθώς η μια γέννησε την άλλη… Με τολμηρό σενάριο γεμάτο ανατροπές και εκπλήξεις, αλλάζει τις ισορροπίες και εστιάζει στα θέματα αμαρτίας και συγχώρεσης, ιερού σκοπού και ανίερων μέσων. Η «καταγγελία» της ταινίας είναι εκκωφαντική και παθιασμένη και δεν διστάζει να ρίξει όλους τους ένοχους στην κόλαση. Δυναμικός σκηνοθέτης, τολμηρός στο σενάριο και στην εικόνα του, ο Χιλιανός δημιουργός προκαλεί πυρετώδεις συζητήσεις και αποσπά βραβεία.