“BLACK STONE” , του Σπύρου Ιακωβίδη
Oι εβδομαδιαίες προβολές που διοργανώνει η Λέσχη Κινηματογράφου Αγίου Νικολάου σε συνεργασία με τον Π.Α.Ο.Δ.Α.Ν συνεχίζονται με μια σύγχρονη ελληνική ταινία, που σάρωσε τα βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.
Την Τρίτη 5 Δεκεμβρίου στις 21:30, στο δημοτικό κινηματοθέατρο REX, προβάλλεται η σατιρική κωμωδία “Black Stone”, παραγωγής 2023 και διάρκειας 87΄. Την σκηνοθεσία υπογράφει ο Σπύρος Ιακωβίδης και πρωταγωνιστούν οι: Ελένη Κοκκίδου, Τζούλιο Γιώργος Κατσής, Αχιλλέας Χαρίσκος, Κέβιν Ζανσ Ανσονγκ.
Η ιστορία ξεδιπλώνεται συναρπαστικά γύρω από ένα έξυπνο εύρημα: ένα κινηματογραφικό συνεργείο γυρίζει ένα ντοκιμαντέρ για τους υπαλλήλους-φαντάσματα του Δημοσίου. Όταν φτάνουν στο άδειο γραφείο του Πάνου, ανακαλύπτουν μια περίεργη ιστορία εξαφάνισης. Ο 30χρονος Πάνος, μοιάζει να σκάρωσε μία απάτη, να έκλεψε χρήματα και να το έσκασε από τη χώρα. Το συνεργείο ανακαλύπτει το σπίτι του και γνωρίζει την μάνα του, τη Χαρούλα. Μία υπερπροστατευτική χήρα που έχει γίνει θυσία για να μεγαλώσει τα παιδιά της – τον Πάνο, αλλά και τον ανάπηρο αδελφό του τον Λευτέρη, έναν κακότροπο μονόχνωτο 25χρονο.
Η Χαρούλα δεν πιστεύει ότι ο γιος της είναι κλέφτης και μέσα στην απελπισία της νομίζει ότι οι κινηματογραφιστές είναι τηλεοπτικό συνεργείο ειδήσεων. Τους επιτρέπει να την ακολουθήσουν στην απελπισμένη αναζήτηση του γιου της και να γυρίσουν ταινία, καθώς ελπίζει ότι η προβολή της ταινίας από την τηλεόραση θα βοηθήσει στην ανεύρεση του Πάνου. Η απεγνωσμένη μάνα, με τους δυο κινηματογραφιστές πάντα στο κατόπι της, ξεκινά ένα “ταξίδι” αναζήτησης, έχοντας έναν απρόσμενο σύμμαχο: έναν μαύρο ταξιτζή, στην ηλικία του χαμένου γιου της.
Ο Σπύρος Ιακωβίδης κάνει το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με μία κατάμαυρη κωμωδία -ένα ψευτο-ντοκιμαντέρ, που δυστυχώς δεν περιγράφει τίποτα το ψεύτικο στην σύγχρονη Ελλάδα. Η ταινία ξεκινά σαν σάτιρα με αφορμή τους “εξαφανισμένους” δημόσιους υπαλλήλους, συνεχίζεται σαν ταινία μέσα στην ταινία με την αναζήτηση του χαμένου γιου και εξελίσσεται σε ιλαρή τραγωδία που στάζει απελπισία και τρυφερότητα για την καταδικασμένη ελληνική οικογένεια.
Με κάμερα που δεν κλείνει ποτέ, μπαίνει σε ένα τυπικό ελληνικό σπίτι και μας αποκαλύπτει την εικόνα μιας Ελλάδας που δεν αλλοιώθηκε μόνο από την οικονομική κρίση, αλλά και από την βαθιά ριζωμένη ηθική της παρακμή. Παρουσιάζει εύστοχα και χωρίς ενοχές την σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, από την παράλογη αστική καθημερινότητα μέχρι την σουρεαλιστική (δυσ)λειτουργία των επίσημων θεσμών. Η μαύρη πέτρα που έριξε ο Πάνος και τα αμετακίνητα σεμεδάκια της Χαρούλας είναι η συμβολική ρήξη με μια άκαρδη ζωή, καλά καμουφλαρισμένη με ασφυκτική προστασία, αλλά χωρίς αγάπη.
Πειστικότατη η Ελένη Κοκκίδου, που με την πληθωρική της ερμηνείας πλάθει ένα ανεπανάληπτο χαρακτήρα ελληνίδας μάνας, αποκαλύπτοντας όλη την ψυχοπαθολογία της σύγχρονης ελληνικής οικογένειας, παγιδευμένης σ’ ένα αδιάλυτο κουβάρι συγκινητικών, εκβιαστικών, αλτρουιστικών και σαδιστικών ταυτόχρονα σχέσεων.