“ΣΩΜΑ ΜΕ ΣΩΜΑ”, του Ζακ Οντιάρ
Tην πολυβραβευμένη, δραματική γαλλική ταινία «Σώμα με σώμα- De Rouille et d” Os», που σαγήνεψε κοινό και κριτικούς στο Φεστιβάλ Καννών, παρουσιάζει την Πέμπτη στις 21:30, στο Κινηματοθέατρο REX, η Κινηματογραφική Λέσχη Αγίου Νικολάου. Η ταινία είναι παραγωγής Γαλλίας-Βελγίου 2012 και την σκηνοθεσία υπογράφει ο ταλαντούχος Ζακ Οντιάρ. Πρωταγωνιστούν η Μαριόν Κοτιγιάρ (που εντυπωσιάζει σε ένα ρόλο-ερμηνευτική πρόκληση), «υποστηριζόμενη» επάξια από τον δυναμικό παρτενέρ της Ματίας Σένερτς.
Υπόθεση: Η Στεφανί είναι μια εκπαιδεύτρια φαλαινών, που έχασε και τα δύο της πόδια σε ένα φοβερό ατύχημα. Ο Aλή έχει μόλις βγει από τη φυλακή και προσπαθεί, αξιοποιώντας τις γροθιές του σε παράνομα παιχνίδια μποξ, να επιβιώσει ο ίδιος και ο ανήλικος γιος του. Θα συναντηθούν τυχαία -κάποια βραδιά πριν το ατύχημα. Μετά από καβγά σε ένα κλαμπ, εκείνος την οδηγεί στο σπίτι της και της αφήνει το τηλέφωνο του. Όταν συναντηθούν και πάλι, (εκείνος με τα αρτιμελή μα ματωμένα χέρια του κι εκείνη ανάπηρη με την ανάμνηση της φυσιολογικής ζωής να την διαλύει), θα ξεκινήσουν μια σχέση ιδιόμορφη και πρωτόγνωρη. Μια σχέση που κινείται ανάμεσα στη συμπάθεια, την περιέργεια και τον οίκτο, μα που σιγά-σιγά εξελίσσεται μέσα από μια έλξη καταπιεσμένη και κάπως ξεχασμένη, ωστόσο δυνατή και ανεξήγητη…
Σκληρός ρεαλισμός και μελόδραμα «συγκρούονται» σε ένα γεμάτο ένταση κοινωνικό, ερωτικό δράμα, το οποίο έχει αποσπάσει περισσότερα από 20 βραβεία. Η κεντρική ιδέα της ταινίας βασίζεται σε νουβέλες, που παρουσιάζουν τις ιστορίες ανθρώπων γεμάτων τραύματα σωματικά και ψυχολογικά, με άστατη και καταθλιπτική ζωή. Ο αυθεντικός της τίτλος υπονοεί τη γεύση του αίματος μέσα στο στόμα μετά από βίαια χτυπήματα και παραπέμπει στον πόνο και τη φρίκη του δράματος που βιώνει το πρωταγωνιστικό δίδυμο.
Ο Ζακ Οντιάρ, μετά το βραβευμένο «Un Prophet» και τα επίσης αριστουργηματικά «Sur Mes Levres» και «De Battre Mon Coeur S” Est Arrete», παραδίδει την έκτη του ταινία, στην οποία είναι εμφανή τα χαρακτηριστικά μοτίβα του: η βρώμικη, δραματική καθημερινότητα «καταδικασμένων» ανθρώπων, οι οποίοι πασχίζουν να βρουν διεξόδους στρεφόμενοι σε απρόσμενες επιλογές και που βρίσκουν τελικά παρηγοριά -ή ακόμα και λύτρωση- στον ίδιο τους τον εαυτό ή σε μη συμβατικές σχέσεις. Ταυτόχρονα διατηρεί την πιο χαρακτηριστική του ικανότητα: να βρίσκει φως μέσα στο βούρκο και να φτιάχνει ποίηση μέσα από τη λάσπη της καθημερινότητας. Χάρη στην ευαίσθητη ματιά του, η τραγικότητα μοιάζει λιγότερο αιχμηρή, αφού και οι πιο σκληρές σκηνές έχουν ποιητικότητα, αναδεικνύοντας το λυρισμό στον ωμό ρεαλισμό. Επίκεντρο της ταινίας είναι η ιστορία δυο αναπήρων ανθρώπων, (μιας ανάπηρης σωματικά γυναίκας και ενός ανάπηρου συναισθηματικά άνδρα), καθώς και των ακραίων καταστάσεων στις οποίες ωθούνται στην προσωπική τους διαδρομή μέχρι να συνδεθούν ουσιαστικά. Τα πρόσωπα σκιαγραφούνται με τρόπο ακραία ρεαλιστικό και αυτή ακριβώς η αληθοφάνεια είναι που προσδίδει στο φιλμ όλη τη μυθιστορηματική του δύναμη και μια βαθιά ανθρώπινη διάσταση.
Αξίζει ιδιαίτερα να σημειωθούν οι εξαιρετικές ερμηνείες των δυο πρωταγωνιστών με έμφαση στην πολύ απαιτητική ερμηνεία της Μαριόν Κοτιγιάρ ως ανάπηρης.
Η αριστοτεχνική σκηνοθεσία, οι ταλαντούχοι πρωταγωνιστές, η προσεγμένη κινηματογραφική φόρμα, η δύναμη των εικόνων (με τα ωραία μεσογειακά τοπία να υπογραμμίζουν αντιθετικά την τραγικότητα) και το εξαιρετικό soundtrack, δημιουργούν τελικά ένα μοναδικό αποτέλεσμα. Μια συναρπαστική ταινία-σταθμό του σύγχρονου γαλλικού κινηματογράφου!
by ΛΕΣΧΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Αφήστε μια απάντηση