«ΔΙΧΩΣ ΤΕΛΟΣ», του Κριστόφ Κισλόφσκι
Συνεχίζοντας τις προβολές με ελεύθερη είσοδο, η Λέσχη Κινηματογράφου Αγίου Νικολάου παρουσιάζει την Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2015, στις 21:30 στο Κινηματοθέατρο REX, την εξαιρετική ταινία του διάσημου Πολωνού σκηνοθέτη Κριστόφ Κισλόφσκι «ΔΙΧΩΣ ΤΕΛΟΣ – BEZ KONCA». Η ταινία είναι πολωνικής παραγωγής 1984 και πρωταγωνιστούν οι Γέρζι Ραντζιβίλοβιτς, Γκραζίνα Σαπολόφσκα, Μαρία Πακούλνις.
Υπόθεση: Βρισκόμαστε στο 1982. Η Πολωνία είναι υπό στρατιωτικό νόμο και η αντιστασιακή οργάνωση «Αλληλεγγύη» έχει απαγορευτεί. Η Ούλα, μία μεταφράστρια, χάνει αναπάντεχα τον δικηγόρο άντρα της, Αντέκ. Βυθισμένη στη θλίψη, προσπαθεί να ξεπεράσει τον πόνο της μέσα από τη δουλειά της, τη σχέση της με το γιο της και την ύπνωση. Παράδοξα όμως ο άντρας της κάνει την εμφάνισή του από τον κόσμο των νεκρών… Το φάντασμα παρακολουθεί τις προσπάθειες της να φτιάξει ξανά τη ζωή της, ενώ παράλληλα παρακολουθεί και την εξέλιξη της δίκης ενός πρώην πελάτη του, ο οποίος έχει κατηγορηθεί για υποκίνηση παράνομης απεργίας. Την υπεράσπιση του έχει αναλάβει ένας ηλικιωμένος, κουρασμένος δικηγόρος, ο οποίος χρησιμοποιεί διάφορους πολιτικούς χειρισμούς και ψυχολογικά τεχνάσματα, για να πετύχει την απελευθέρωση του…
Ο Κριστόφ Κισλόφσκι, μία από τις κυρίαρχες κινηματογραφικές μορφές στην ανατολική Ευρώπη, συγκαταλέγεται ανάμεσα στις ελάχιστες πεφωτισμένες διάνοιες του παγκόσμιου κινηματογράφου των τελευταίων δεκαετιών. Η θητεία του στις κινηματογραφικές σχολές της σοσιαλιστικής Πολωνίας, τον έκανε προσεκτικό αναγνώστη των δεδομένων της πραγματικότητας.
Μόνο που ο καθολικός και με κοινωνική συνείδηση Κισλόφσκι, δεν αρκέστηκε να περιγράψει αυτή την πραγματικότητα, (όπως έκανε ο Αντρέι Βάιντα), αλλά προσπάθησε να «εκθέσει τα μυστήρια της». Γιατί δεν τον ενδιέφεραν μόνο οι υλιστικές και κοινωνικές ερμηνείες, οι εξωτερικές συνθήκες και συγκρούσεις, Για τον Κισλόφσκι είναι δυνατόν να ζήσουμε, χωρίς να μας απασχολεί εάν οι εικόνες που μας εμπνέουν, υπάρχουν έξω από μας ή απλά τις φανταστήκαμε… Για όλα τίθενται ερωτηματικά και το συμπέρασμα δεν μπορεί να είναι παρά ένα ερώτημα ακόμα…
Με μακρόχρονη, επιτυχημένη πορεία στον κινηματογράφο (από το 1966), πραγματοποιεί την είσοδο του στον πολιτικό κινηματογράφο το 1984, με την ταινία «Δίχως Τέλος». Ακολουθεί «Ο Δεκάλογος» (που αποτελείται από 10 ταινίες μικρού μήκους εμπνευσμένες από τις Δέκα Εντολές), ενώ η διεθνής καταξίωση θα έρθει με τις ταινίες «Η Διπλή Ζωή της Βερόνικα» και η τριλογία «Τρία Χρώματα: Η Μπλε /Λευκή /Κόκκινη Ταινία».
Από τους τελευταίους σημαντικούς μεταφυσικούς σκηνοθέτες του αιώνα μας, ο πολωνός δημιουργός στην σημαντική κοινωνικοπολιτική ταινία του «Δίχως τέλος» δεν περιγράφει απλά την πολιτική πραγματικότητα στη χώρα του, αλλά θέτει παράλληλα και διαχρονικά αναπάντητα ερωτήματα για την βαθύτερη έννοια της ανθρώπινης ύπαρξης. Πλάθει ήρωες που φέρουν πολλά από τα δραματικά στοιχεία, που συναντάμε στις μυθοπλασίες των σχολών της ανατολικής Ευρώπης: αντικομφορμισμό και παράδοξη συμπεριφορά, σαρκασμό ή συγκαταβατική ειρωνεία, στοιχεία που έχουν σχέση με την κοινωνική τους θέση, τις ιδέες και τις δοσοληψίες τους με τον γραφειοκρατικό μηχανισμό. Μια ξεχωριστή ταινία, κλασική στο είδος της, από ένα μεγάλο δημιουργό, που εξακολουθεί να προσφέρει στον θεατή συναρπαστικές στιγμές μπροστά στη μεγάλη οθόνη!
by ΛΕΣΧΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Αφήστε μια απάντηση