«Η ΝΥΧΤΑ ΤΟΥ ΣΑΝ ΛΟΡΕΝΤΖΟ», των Πάολο & Βιτόριο Ταβιάνι
Πέμπτη 12 Νοεμβρίου
το λυρικό αντιπολεμικό αριστούργημα των αδερφών Ταβιάνι
Η Λέσχη Κινηματογράφου Αγίου Νικολάου παρουσιάζει την Πέμπτη στις 21:30, στο Κινηματοθέατρο REX την κλασική ιταλική ταινία «Η Νύχτα του Σαν Λορέντζο – La Notte di San Lorenzo», παραγωγής 1982 και διάρκειας 105΄, σε σκηνοθεσία Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι με τους: Ομέρο Αντονούτι, Μαργκαρίτα Λοτζάνο, Σαμπρίνα Βανούτσι.
Ιστορική πραγματικότητα και λαϊκή φαντασία συναντιούνται σε μια κινηματογραφικά άρτια, βαθιά συγκινητική και σπάνιας ομορφιάς ταινία. Μία από τις σπουδαιότερες στιγμές του ευρωπαϊκού σινεμά της δεκαετίας του ’80, βραβευμένη στις Κάνες με το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής και σημαντικές βραβεύσεις σε Ευρώπη και Αμερική.
Υπόθεση: Τη νύχτα του Σαν Λόρέντζο, τη νύχτα που πέφτουν τ’ αστέρια και οι ευχές γίνονται πραγματικότητα, σύμφωνα με την ιταλική λαϊκή παράδοση, μια γυναίκα θυμάται τον αγαπημένο της. Ανασύρει μνήμες από την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν οι Γερμανοί θα βομβάρδιζαν το χωριό της. Οι μισοί κάτοικοι αποφασίζουν να παραμείνουν και να ζητήσουν καταφύγιο στην εκκλησία του χωριού και οι υπόλοιποι επιλέγουν να φύγουν και να αναζητήσουν τη σωτηρία στο πλευρό των συμμάχων, παρά τις αντίθετες διαταγές των Γερμανών.
Όπως πάντα οι αδελφοί Ταβιάνι έχουν σαν αφετηρία για τη μυθοπλασία ένα πραγματικό–ιστορικό περιστατικό: το 1944, ενώ ο πόλεμος τελειώνει, οι Ναζί απειλούν να ανατινάξουν ένα χωριό στην περιοχή της Τοσκάνης. Η γεμάτη περιπέτειες οδύσσεια των κατοίκων παρέμεινε ζωντανή στη μνήμη των επιζώντων και συνδέθηκε με την έναστρη νύχτα. Ένα αληθινό περιστατικό που οι Ιταλοί δημιουργοί μετέπλασαν με φινέτσα σε έναν ελκυστικό «ιστορικό μύθο» και μάλιστα σε μια εποχή (αρχές της δεκαετίας του 1980) που η Ιταλία ζούσε μια από τις πιο σκοτεινές στιγμές της σύγχρονης ιστορίας της. Ήταν η δική τους χειρονομία αντίστασης, μια ταινία από το παρελθόν που μιλούσε όχι μόνο για το παρόν, αλλά και για το μέλλον…
Το απαράμιλλο στυλ των αδελφών Ταβιάνι διαπερνά σαν φως και μουσική τα γεγονότα και εστιάζει πάνω στους ανθρώπινους χαρακτήρες. Η γυναίκα εξιστορεί όπως θυμάται τον εμφύλιο σπαραγμό και την φρίκη του πολέμου, άλλοτε ωμά, άλλοτε μέσα από το μάτι της παιδικής φαντασίας. Αλλά πάντα μέσα από το βλέμμα του ανθρώπου που βιώνει την ιστορία. Μίσος, φόβος και πόνος, αλλά παράλληλα αγάπη, αλληλεγγύη κι ελπίδα.
Βίαιο και λυρικό συνάμα, ερωτικό και τρυφερό με έξυπνες αναφορές στην ιστορία, το φιλμ «φωτίζει» τη νύχτα που οδήγησε σε μια νέα εποχή, τη νύχτα που από το φόβο γεννήθηκε η ελπίδα. Αν και εστιάζει σε προσωπικές ιστορίες, η ταινία παρουσιάζει αριστοτεχνικά και την ιστορία μιας ολόκληρης χώρας. Αυτό το οφείλει στον πολυεπίπεδο τρόπο με τον οποίο οι Ταβιάνι παρατηρούν τους ήρωες τους. Στις μικρές ανθρώπινες στιγμές αντιδιαστέλλουν τη φρίκη του πολέμου, με την ίδια φυσικότητα που ταξιδεύουν ανάμεσα στην πραγματικότητα και το όνειρο, την πεζή καθημερινότητα και το λυρισμό.
Δεν είναι τυχαίο, ότι το φιλμ ξεκινάει σαν ένα παραμύθι και επιστρέφει στο χρόνο για να αφηγηθεί μια στιγμή στην ιστορία μιας ομάδας ανθρώπων που περιμένοντας την ώρα της κρίσης, ανακαλύπτουν έναν άλλο «θεό» στο όνομα της επιβίωσης. Με κοντινά πλάνα στα εκφραστικά πρόσωπα των πρωταγωνιστών, με εξαιρετική φωτογραφία και με τη μουσική του Νικόλα Πιοβάνι να ενορχηστρώνει τη νοσταλγική μετάβαση από τη μια σκηνή στην άλλη, οι Ταβιάνι παραδίδουν ένα αριστούργημα. Μια κλασική ταινία, που όχι μόνο βραβεύτηκε και απέσπασε εγκωμιαστικά σχόλια από τους κριτικούς, αλλά αγαπήθηκε από το κοινό και κατατάσσεται στα κορυφαία δείγματα της 7ης τέχνης. Ένα ολοζώντανο ποίημα για τις ευχές που κάνεις όταν πέφτουν τα αστέρια και βγαίνουν αληθινές και τις αληθινές ιστορίες που τελειώνουν με happy end.
Και όπως έγραψαν κριτικοί της εποχής: «είναι από εκείνες τις ταινίες που σου καθαρίζουν την ψυχή. Βγαίνεις άλλος άνθρωπος μετά την προβολή της. Μια ταινία μνήμης που δεν πρόκειται να ξεχάσεις ποτέ.»
by ΛΕΣΧΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ