«ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΑΓΡΙΟΥΣ» του Ντάμιαν Σιφρόν
Κυριακή 27 Δεκεμβρίου
γλυκόπικρη, μαύρη κωμωδία από την Αργεντινή
Τελευταία προβολή της Λέσχης Κινηματογράφου Αγίου Νικολάου για το 2015, με την καυστική κοινωνική σάτιρα «Ιστορίες για Αγρίους – Relatos Salvajes/Wild Tales». Η βραβευμένη ταινία από την Αργεντινή προβάλεται την Κυριακή 27 Δεκεμβρίου στις 21:30, στο κινηματοθέατρο «REX» 
Η ταινία είναι παραγωγής 2014, διάρκειας 122΄, σε σκηνοθεσία Ντάμιαν Σιφρόν και πρωταγωνιστούν οι σημαντικότεροι ηθοποιοί της Αργεντινής: Ρικάρντο Ντάριν (‘Το Μυστικό στα Μάτια της’), Nτάριο Γκραντινέτι (‘Μίλα της’), Μαρία Ονέτο (‘ Ακέφαλη Γυναίκα’), ενώ τη μουσική υπογράφει ο δύο φορές βραβευμένος με Όσκαρ Γκουστάβο Σανταολάγια. Την παραγωγή σε αυτή την πρωτότυπη κοινωνική σάτιρα, γεμάτη παιχνιδιάρικα και μακάβρια ξεσπάσματα, συνυπογράφει ο διάσημος Ισπανός σκηνοθέτης Πέδρο Αλμοδόβαρ.
Η πολυβραβευμένη και υποψήφια για ξενόγλωσσο ΄Οσκαρ ταινία εντυπωσίασε στις Κάνες και το κοινό σε όλο τον κόσμο την λάτρεψε. Οι «Ιστορίες για αγρίους» είναι ένα σπονδυλωτό φιλμ από 6 αυτόνομα κινηματογραφικά κεφάλαια, που περιστρέφονται γύρω από την εκδίκηση ως απόρροια της αγανάκτησης. Είναι μία συλλογή από έξι φαινομενικά ασύνδετες ιστορίες, οι οποίες όμως έχουν ένα κοινό παρανομαστή: εστιάζουν σε ανθρώπους που αποφασίζουν να ξεπεράσουν τα πολιτισμένα όρια συμπεριφοράς, να εκραγούν, να εκδικηθούν και να αφεθούν στην αδιαφιλονίκητη απόλαυση της απώλειας ελέγχου…
Ξεκινάει με μια καταπληκτική αεροπορική πτήση, όπου οι επιβάτες ανακαλύπτουν ότι ο πιλότος είναι κάποιος που όλοι τον έχουν πληγώσει σε κάποια φάση της ζωή του… Ακολουθούν οι ‘Αρουραίοι’ με μια σερβιτόρα να συνειδητοποιεί ότι πρόκειται να εξυπηρετήσει σαν πελάτη τον τοκογλύφο που οδήγησε τον πατέρα της σε αυτοκτονία… Ο ‘Πιο Δυνατός’, στο τρίτο μέρος, είναι μια μονομαχία δύο οδηγών μέχρι τελικής πτώσης, που έπεται μιας συνηθισμένης παρεξήγησης στη διαδρομή… Ακολουθεί η ‘Μπομπίτσα’, με τον Ρικάρντο Ντάριν στο ρόλο του αγανακτισμένου πολίτη, που παίρνει εκδίκηση απέναντι στη διεφθαρμένη γραφειοκρατία του κράτους… Η πέμπτη ιστορία αφορά ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα και την ιλαροτραγική διαπραγμάτευση που ακολουθεί, προκειμένου να απαλλαχθεί ο ένοχος από τις ευθύνες του… Η τελευταία ιστορία παρουσιάζει μια εβραϊκή γαμήλια τελετή, που στη διάρκεια της γίνονται απρόσμενες αποκαλύψεις για τους νεόνυμφους και καταλήγει σε ανεξέλεγκτες αντιδράσεις…
Η ταινία πραγματεύεται χωρίς ταμπού την ένοχη απόλαυση που νιώθουμε όταν τα σκοτεινά ένστικτα μας επικρατούν. Με το χιούμορ να ποτίζει ακόμη και τις πιο δυσάρεστες στιγμές, φτάνοντας σε σουρεαλιστικά άκρα, ακολουθεί την υπόθεση του «τι θα γινόταν αν μπορούσαμε να κάνουμε όσα πραγματικά σκεφτόμαστε;» Αν οι άνθρωποι αντιδρούσαν με ειλικρίνεια, έπαιρναν εκδίκηση για όλες τις αδικίες γύρω τους, άφηναν τα ποταπά ένστικτα τους ελεύθερα, χωρίς λογοκρισία; Τι «ιστορίες για αγρίους» θα είχαν να μας διηγηθούν; Πόσο απολαυστικό είναι να βλέπεις να κατατροπώνονται (έστω στην μεγάλη οθόνη) η λογική, η κοινωνική υποκρισία;
Οι χαρακτήρες της κάθε ιστορίας περνούν το λεπτό όριο που διαχωρίζει τον πολιτισμό από τη βαρβαρότητα και πυροδοτούμενοι από “εκρηκτικές” καταστάσεις φτάνουν σε μία ακραία μορφή κάθαρσης. Η θεματική της ταινίας αγγίζει τις έννοιες της απιστίας, της αδικίας, της ανισότητας και τις ακραίες απαιτήσεις της καθημερινότητας, σε μια κοινωνία σε κρίση, που μας καλεί να απευθυνθούμε σε άγρια ένστικτα για να ανταπεξέλθουμε.
Σαν νοερή συνέχεια του εμβληματικού στίχου «Don’t cry for me Argentina», o Ντάμιαν Σιφρόν μας προτρέπει να γελάσουμε με την αγανακτισμένη Αργεντινή, με αμφίδρομες σκέψεις αλλά και σαρωτικό χιούμορ, προσφέροντας στον απαιτητικό θεατή μια ξεκαρδιστική ευρηματική σάτιρα.
by ΛΕΣΧΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ