“ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, του Τόμας Βασιλέφσκι

Με την εξαιρετική ταινία από την Πολωνία «Ηνωμένες Πολιτείες της Αγάπης – Zjednoczone Stany Milosci» συνεχίζονται οι εβδομαδιαίες προβολές, που διοργανώνει η Λέσχη Κινηματογράφου Αγίου Νικολάου σε συνεργασία με τον Π.Α.Ο.Δ.Α.Ν. Η βραβευμένη στο φεστιβάλ του Βερολίνου ταινία θα προβληθεί την Τρίτη 19 Δεκεμβρίου 2017 στις 22:00 στο δημοτικό κινηματοθέατρο RΕΧ. Είναι Πολωνικής παραγωγής 2016, διάρκειας 106΄, σε σκηνοθεσία Τόμας Βασιλέφσκι με τους: Γιούλια Κιγιόφσκα, Μαγκνταλένα Κλελέκα, Ντορότα Κόλακ, Μάρτα Νιεράντκιεβιτς. Υπόθεση: Πολωνία 1990, λίγο πριν από την κατάρρευση του κομμουνιστικού καθεστώτος. Μια νέα ιστορική σελίδα αρχίζει να γράφεται για τη χώρα, γεμάτη ελπίδα αλλά και αβεβαιότητα. Ανάλογα συναισθήματα κυριαρχούν και στη ζωή τεσσάρων γυναικών. που αποφασίζουν ότι έχει έρθει η στιγμή να αλλάξουν τις ζωές τους και να εκπληρώσουν τις επιθυμίες τους. ΄Ολες βιώνουν την έλλειψη της πραγματικής αγάπης και βρίσκονται αντιμέτωπες με μικρά και μεγάλα προσωπικά διλήμματα. Η Αγκάτα, προσπαθεί να δραπετεύσει από έναν ασφυκτικό γάμο μέσα από μια εξίσου αδιέξοδη παράλληλη σχέση. Η Ιζα είναι διευθύντρια σχολείου, ερωτευμένη με τον πατέρα μιας μαθήτριάς της. Η μεσήλικη Ρενάτα παρακολουθεί συνεπαρμένη τη νεαρή γειτόνισσά της Μαρζένα, της οποίας ο άντρας εργάζεται στη Γερμανία. Και η δροσερή Μαρζένα, νικήτρια σε παλιότερα καλλιστεία, τώρα δασκάλα αερόμπικ, ονειρεύεται δόξα και έρωτα…

Συνεχίζοντας να κινηματογραφεί ήρωες οι οποίοι αναζητούν ταυτότητα και πυξίδα σε έναν σχεδόν εχθρικό κόσμο, ο Τόμας Βασιλέφσκι στην τρίτη ταινία του ακολουθεί τέσσερις γυναίκες, στις εργατικές πολυκατοικίες των έρημων προαστίων. Σε μια σπονδυλωτή ταινία, μέσα από τις ιστορίες τους, παγιδεύει τη στιγμή της πολιτικής και ατομικής αλλαγής. Αν και δεν υπάρχουν ιδιαίτερες αναφορές στη συγκεκριμένη πολιτική συγκυρία, συσχετίζει με υπολογισμένη ακρίβεια την ανθρώπινη συμπεριφορά και αντίδραση μπροστά στον έρωτα με τις επιρροές από την πολιτική κατάσταση των προηγούμενων δεκαετιών.Οι διαδρομές των τεσσάρων γυναικών διασταυρώνονται με τρόπο που υπογραμμίζει διακριτικά το παιχνίδι της μοίρας. Ταυτόχρονα αφήνει χώρο για ψυχολογική ανάλυση των πολλαπλών όψεων του σύγχρονου ανθρώπου. Του ανθρώπου που νιώθει εγκλωβισμένος σε έναν προσωπικό λαβύρινθο και αναζητά μέσω του έρωτα διέξοδο προς την ουτοπική χώρα της «ευτυχίας». Μόνο που οι έξοδοι κινδύνου μοιάζουν, η μία μετά την άλλη, όλες κλειστές…Το πιο πετυχημένο στοιχείο στην ταινία είναι η δομή της. Οι τέσσερις γυναίκες είναι παρούσες σε όλη τη διάρκεια του φιλμ, αλλά η ιστορία της μιας διαδέχεται την ιστορία της άλλης. Η κάθε ιστορία ξεκινά λίγο πριν το τέλος της προηγούμενης, προσθέτοντας στοιχεία, παρουσιάζοντας τα γεγονότα από μια άλλη οπτική γωνία, εξερευνώντας τις ηρωίδες μ’ έναν τρόπο πρισματικό.Αν και διαθέτει λιγοστό κινηματογραφικό χρόνο για κάθε ηρωίδα, περιγράφει εύστοχα τις περίπλοκες κοινωνικές, οικογενειακές και κατά περίσταση σεξουαλικές σχέσεις τους. Ταυτόχρονα ακτινογραφεί μια ολόκληρη πολιτικογεωγραφική πραγματικότητα – της νέας Ανατολικής Ευρώπης. Γι’ αυτό και το στερεά δομημένο σενάριό του απέσπασε την Αργυρή Άρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου και υποψηφιότητα στα Ευρωπαϊκά Βραβεία Κινηματογράφου.Η σκηνοθεσία είναι στιλιζαρισμένη με μοντέρνο τρόπο και η φωτογραφία είναι τόσο αποχρωματισμένη που πλησιάζει το ασπρόμαυρο, παγωμένη, εξαϋλωμένη σχεδόν. Η αίσθηση της απομόνωσης, της μοναξιάς μέσα στο πλήθος γίνεται έτσι ακόμη πιο έντονη. Οι ερμηνείες εξαιρετικές (οι πρωταγωνίστριες προέρχονται όλες από το θέατρο), με αποτέλεσμα ένα συναρπαστικό δράμα πάνω στον ανεκπλήρωτο έρωτα και στην υπό διαμόρφωση, σύγχρονη ανατολικοευρωπαϊκή κοινωνική πραγματικότητα.